Au revoir Conkouati!

Maandag 10 augustus     MET DE KROP IN DE KEEL

We staan op tijd op om meteen in actie te schieten, we hebben immers nog veel te doen! Als afscheidsontbijt krijgen we een hoop pannenkoeken geserveerd, njammie! Da's al 1 ding minder voor op ons lijstje: 'Wat te eten in België'. Tegen de middag wordt alles in de auto geladen en komt het zwaarste moment van de dag: afscheid. Met de krop in de keel en de zakdoek in de aanslag verlaten we onze ondertussen zo vertrouwde omgeving. De tocht naar Pointe Noire verloopt uitzonderlijk vlot, voor we het weten zijn we er al. We passeren nog even langs de apotheek voor ontwormingsmiddel ;) waarna Apo en Firmin met ons gaan eten. Ook wij nemen ons laatste avondmaal in de gezellige Gaspard.

Dinsdag - woensdag 11 - 12 augustus     NOG 10 MINUTEN ... NOG 7 ... NOG 2 ...

Ludo, de 2e chauffeur, zet ons af op de luchthaven waarna Firmin ons door alle formaliteiten loodst. Makkelijk toch, met zoveel helpende handen :). Wanneer het tijd is om te boarden, worden we echter tegengehouden, samen met nog enkele andere mensen. We worden op een 2e vlucht gezet, die vlak na de eerste vertrekt. Dus toch goed begin, amper vertraging. :) In Brazzaville zet René ons af in de Case de passage van WCS om wat uit te rusten voor onze citytrip deze namiddag. Dat was echter buiten de gezondheid van Lieze gerekend. Enkele uurtjes later is ze niet meer in staat zich op meer dan 2 meter van de wc te begeven... Onze citytrip wordt dus geannuleerd om goed uitgerust aan de lange terugtocht te beginnen. Ook hier verloopt alles vlot dankzij René.
Met een half uur vertraging vertrekken we richting Casablanca. Onderweg worden we overstelpt door eten. De meest bizarre gerechten op de raarste momenten (1u - 4u - 7u 's morgens). De steward moet ons iedere keer weer wakker maken, waarbij hij de meest verontwaardigde gezichtsuitdrukkingen te zien krijgt :D. Een half uur voor het vertrek van onze 2e vlucht raken we de grond... Het lijkt alsof we nog kilometers moeten taxiën en het busje rijdt maar tegen 5 km/u waardoor we de tijd zien voorijvliegen. Nog 10 minuten ... 7 ...2 ... We koersen naar de transitbalie voor ons ticket, waar ze ons vertellen dat we NU naar gate 30 moeten om te boarden. Nog nooit zo hard gelopen om een vliegtuig te halen... GELUKT! 
Met amper 30 minuten vertraging landen we veilig in Zaventem. We volgen echter de trend en verlaten de luchthaven zonder bagage. Die hebben ze niet meer op tijd in het juiste vliegtuig gekregen en komt dus een beetje later vanuit Casablanca naar huis.
Hallo België, familie en vrienden, hier zijn we weer!!

Onze fantastische reis is nu ook ten einde. Het was geweldig! Een reis om nooit te vergeten.

Hopelijk hebben jullie van onze verhalen en foto's genoten. Voor ons was het altijd tof om reacties te lezen.

Wie weet tot een volgend avontuur!