De grote aftocht (Lynn)

6 augustus 2009 - Aalter, België

Maandag 03 augustus      VIRUSSMOKKEL

Aanpassen aan de Afrikaanse mentaliteit is prima, maar niet wanneer je doodziek bent. Mijn grote terugkeer begon met ettelijke toiletbezoeken en duizeligheid. Wat een timing! Na wat thee en een hele apotheek aan Imodiumtabletten en Buscopan geslikt te hebben, was ik enigzins in staat mijn tocht over de bobbelend zandwegen op een (voor zover dat mogelijk was met een protesterende maag) aangename manier aan te vatten. De bedoeling was dat de chauffeur mij, alvorens ik naar huis vertrok, even zou afzetten bij het hospitaal. Op die manier zouden we malaria met zekerheid kunnen uitsluiten. Helaas was dat buiten Afrika en zijn onvoorspelbaarheid gerekend! Iemand van de passagiers was namelijk zijn bagage vergeten, dus een 'kleine' omweg was noodzakelijk. Hier bleef het helaas niet bij! Aangekomen bij de ecoguardpost, halverwege het park, botsten we (figuurlijk uiteraard) op de kapotte pick-up die Hilde de volgende dag naar Pointe Noire zou brengen. Apo, actiever dan menig Afrikaan, sprong meteen in actie. Helaas kreeg hij het niet gefikst en zou hij de pick-up slepen naar Pointe Noire. Mijn hart stond stil bij het idee, een pick-up slepen over zandwegen, naar Pointe Noire dan nog wel, wat op zich al 2u rijden is. Tot mijn grote opluchting kreeg Apo de auto terug aan de praat, en na een vertraging van ongeveer 1,5u, hervatten we onze reis. Aangezien ik nog naar het hospitaal moest, gaf Apo de auto de sporen en vlogen we als het ware over de zandwegen. Als bij wonder arriveerden we ruimschoots op tijd in Pointe Noire, waar ik mijn eerste Afrikaanse ziekenhuis betrad. Oef! Geen malaria, wel een klein onaangenaam Congolees virusje dat wenste mee te reizen naar België. Mijn compagnons noemden het bijna smokkel en vroegen voor de grap of ik niet zou worden aangehouden bij de douane ;). De avond werd afgesloten met een laatste avondmaal bij Gaspart.

Dinsdag 04 augustus - Woensdag 05 augustus     VOET OP BEKENDE GROND!

Mijn vliegtuigreis verliep uitzonderlijk vlot. Ik had slechts vertragingen van een half uur en 20 minuten, wat voor de plaatselijke normen uitzonderlijk stipt is. Helaas... als je denkt dat je alles achter de rug hebt... In Casablanca aangekomen vertelde men mij dat de bagage maar gelabeld was tot Casablanca, maar ze zouden het oplossen en de bagage doorsturen. Ik hoef er niet bij te vertellen dat daar iets mis zou gaan. Aangekomen in België, verschijnt mijn bagage uiteraard niet op de band. Men vermoedt dus dat ze nog achtergebleven is in Casablanca. Bye Bye kleren, tent, hoed, schoenen... Ondertussen loopt een onderzoek om mijn verloren vriend op te sporen, helaas nog geen nieuws! Het verliep toch allemaal iets te vlot blijkbaar...

Hiermee eindigt mijn deel van het fantastische verhaal in Congo !! Ik wens Lieze en Laurien nog het allerbeste daar en veel succes met hun terugkeer ;). PS check je label in de luchthaven in Brazzaville!

3 Reacties

  1. Vincent:
    6 augustus 2009
    Eerste Afrikaanse les die ik me eigen heb genomen: "alles komt goed, vroeg of...LAAT! "
  2. Lynn Vandenberghe:
    7 augustus 2009
    BAGAGE GEVONDEN en THUIS GELEVERD!!!! OEEF!!
  3. Vincent:
    9 augustus 2009
    ziet ge! Comme prévu: à l' afriquaine...